-238x336.jpg)
Nemesis: Carnomorphs (Exp)
-0-570x570.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-1-570x570.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-2-570x570.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-3-570x570.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-4-570x570.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-0-130x130.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-1-130x130.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-2-130x130.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-3-130x130.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
-4-130x130.jpg "Nemesis: Carnomorphs (Exp)")
Όλα ξεκίνησαν από μια απλή γάτα.
Έπρεπε να επιβιβαστεί κατά τη διάρκεια του ραντεβού μας με το επιστημονικό σκάφος Adrastea, σε τροχιά γύρω από τον πρωτοπλάνο DB-198. Λίγο αργότερα, πήραμε δείγματα από το DB-198 και κάναμε το άλμα πίσω με όλους να κρυφτούν με ασφάλεια στις κάψουλές τους. Όλοι, εκτός από τη γάτα.
Ακόμα και οι εννέα ζωές της δεν μπορούσαν να τη σώσουν. Καθώς το πλοίο επιταχύνθηκε στα 1000G, το φτωχό κριτήριο μετατράπηκε σε βλήμα τεσσάρων κιλών που έσπασε πολλά δοχεία δείγματος και μετατράπηκε σε ένα λεπτό στρώμα σούπας πρωτεΐνης στην πόρτα του διαφράγματος. Τίποτα πολύ κακό, σωστά; Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι κάτι περίεργο ήταν κρυμμένο στα κατεστραμμένα δείγματα. Μια άγρια, παρασιτική μορφή XNA που θα μπορούσε να προσκολληθεί σε πολλά διαφορετικά γενετικά μόρια, συμπεριλαμβανομένου του DNA, και να τα ξαναγράψει για να αναπτύξουν φορείς φορείς. Αυτός ο παράξενος ιός ανασυνδυάστηκε τα υπολείμματα της γάτας. Στη συνέχεια, πέρασε όλη τη βιομάζα στις προμήθειες της κουζίνας μας. Τέλος, μας βρήκε κλειδωμένο στις κάψουλές μας. κομμάτια κονσερβοποιημένης σάρκας που περιμένουν να ανοίξουν.
